විශ්‍රාමික හමුදා නිලධාරියෙක් තනතුරුවලට පත්කිරීමේ භයානක කම සහ ආරක්ෂක ලේඛම්ගේ අයහපත් හැසිරීම.

• ජනාධිපතිවරුන් හමුදාධිපතිවරුන්ට බන වැදුණු අවස්ථා!
• දේශපාලන පත්වීම් ලෙස ආරක්ෂක අමාත්‍යංශ ලේඛම්වරුන් පත් කිරීම නුසුදු බව!
• ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට නුසුදුසු හැසිරීම්!
• හමුදා නායකයන්ගේ නුසුදුසු හැසිරීම්!
• සිවිල් පාලනය සහ හමුදා පාලනය හදුනාගෙන නොමැති බව!

දැක්මක් නැති,  මිනිසුන්ගේ උන්නතිය උදෙසා අවශ්‍ය ප්‍රතිපත්ති සැකසී නැති ශ්‍රී ලංකාවේ බොහෝ ප්‍රධාන රාජ්‍ය තනතුරුවලට රාජ්‍ය නිලධාරින් ලෙස පත්කරනුයේ පවතින රජයට ගැතිකම් කරනා පුද්ගලයන්ය. අපේ  භාෂාවෙන් අප ඔවුන්ව නම් කරන්නේ “ දේශපාලන එහෙයියන්” ලෙසිනි. එවැනිම දේශපාලන තනතුරක් දරණා  වර්තමාන ආරක්ෂක ලේඛම්වරයා වන කමල් ගුණරත්න නමැති විශ්‍රාමික හමුදා නිලධාරියා ආරක්ෂක ලේඛම් තනතුරෙන් ඉවත්කිරීමට කටයුතු කරන බවටත් ඒ වෙනුවෙන් නව ආරක්ෂක ලේකම්වරයෙකු පත්කිරීමට කටයුතු කරනා බවත් රජයේ ඉහලම පෙලේ දේශපාලන ආරංචි මාර්ග සඳහන් කරයි. ඒ වෙනුවට හිටපු හමුදාධිපතිවරයෙකු වන ලුතිනන් ජනරාල් ජගත් ජයසුරිය මහතා පත්වීමට බොහෝ දුරට ඉඩ තිබෙන තිබෙන බවද වාර්තා වේ.

කෙසේ නමුත් ශ්‍රී ලංකාව මේ වන විටත් දුෂිත, විනයක් නැති, නීතියට ගරු නොකරන ප්‍රබලයන්ට ඕනා එපා අයුරින් රටේ පාලනය සිදුවන රටක් බවට පත්ව තිබේ. රටේ මහජනතාව ත්‍රිවිධ හමුදාවට දැඩි සේ ඇලුම් කරන නමුත්, එම හමුදාවන් වලද නීතිවිරෝදී ක්‍රියා සිදුවන බැවින් එම ගරුත්වයන් වලට දැඩි සේ හානි වෙමින් තිබේ. කපටි හමුදා නායකයන් එම මහජන ගරුත්වය තම වාසියට ගෙන දුෂණ වංචා මෙන්ම තම බලයද, අභිමතයද නීතිවිරෝදී ලෙස භාවිත්කරමින් සිටි. කෙසේ නමුත් මහජනතාවගේ වැදගත්ම ආයතනයන් වන හමුදාවන් වලද  එසේ සිදුවීම ඉතාම ඛේදනීය වේ. එය භයානක ය.

යුද්ධ හමුදාධිපති විකුම් ලියනගේද අධිකරණ නියෝගවලට ද පයින් ගසමින් සිටින අතර  රටේ තත්වය හොද යැයි කීමට පෙනෙන කිසිදු දෙයක් අපට දක්නට නැත. ඒ අනුව  ආරක්ෂක ලේඛ්මවරයා ලෙස හිටපු හමුදා නායකයෙකුම පත් කිරීම සුදුසුද යන්න සමාජ විද්‍යාත්මකව ගැලපීම මෙම ලිපියේ අරමුණ වේ. ඒ සඳහා අප මෙම ලිපියට උපයෝගී කරගෙන තිබෙන්නේ එක්ෂත් ජනපදය, කොරියාව, චීනය වැනි රටවල් වල ක්‍රියාකාරකම් වලින් සමන්විත සිද්ධි කිහිපයකි.

එක්ෂත් ජනපද ජනාධිපති ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප්ගේ ආරක්ෂක ලේකම්වරයා ලෙස තේරී පත් වූයේ විශ්‍රාමික මැරීන් ජෙනරාල් ජේම්ස් මැටිස්ටිය. නමුත් එක්සත් ජනපද නීතිය පවසන්නේ ආරක්ෂක ලේකම්වරයා සඳහා නම් කරන ලද අයෙකු වසර හතක් ක්‍රියාකාරී රාජකාරියේ යෙදී සිටින හමුදාවෙන් බැහැරව සිටිය යුතු බවයි.

මිලිටරියේ සිවිල් පාලනය ඇමරිකානු ඉතිහාසය තුළ මුල් බැස ඇති අතර, ජනාධිපතිවරයා “ප්‍රධාන අණදෙන නිලධාරියා විය යුතු” බවට නියෝග කරන, එක්සත් ජනපද ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ගල් ගැසී ඇත. එය කොන්ග්‍රසයට හමුදාවන් නැංවීමට සහ සහාය දීමට බලය ලබා දෙයි. යුද්ධය ප්‍රකාශ කිරීමට කොන්ග්‍රසයට ද බලය ඇත. නමුත් ඉරාකයේ, ඇෆ්ගනිස්ථානයේ, ලිබියාවේ සහ සිරියාවේ මෑත ගැටුම් පෙන්නුම් කර ඇති පරිදි, එක්සත් ජනපද හමුදාවට විධිමත් යුද්ධ ප්‍රකාශයකින් තොරව සටන් කළ හැකිය.

මිලිටරිය සිවිල් පාලනය කිරීමේ මූලධර්මය බල තුලනය පිලිබඳ විශ්වාසය තුල නැංගුරම් ලා ඇත. එය එක්සත් ජනපදය සහ අනෙකුත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටවල් ආන්ඩු පෙරලා දැමීමට හමුදා කුමන්ත්‍රණ කරන රටවලින් වෙන් කරයි. ජාතික ආරක්ෂක විශ්ව විද්‍යාලයේ සහකාර මහාචාර්යවරයෙකු වන ස්පෙන්සර් මෙරිඩිත් සදහන් කරන්නේ  හමුදාව යනු ගැටුමකදී පරිපාලනයකට භාවිතා කළ හැකි එක් මෙවලමක් පමණක් වන බැවින් එය නිරන්තර හා අනවශ්‍ය යුද්ධවලට පවා සටන් නොකරන බව සහතික කරන බවයි.

දේශපාලන ක්‍රමවල සැරිසැරූ හමුදාපතිවරුන්ට ජනාධිපතිවරුන් බැණ වැදුණු අවස්ථාද ඇත. ඉන් වඩාත්ම  වඩාත්ම ප්‍රචලිත වන්නේ, ජනාධිපති හැරී එස්. ටෲමන් 1951 දී, කොරියානු යුද්ධය අතරතුර සිදු වීමයි. එහිදී සිදු වුයේ  ටෲමන් ජනාධිපතිවරයා ලෙස  නැණවත් හෝ ආරක්ෂිත යැයි සලකන ප්‍රමාණයට වඩා පුළුල් ක්‍රියාමාර්ගයක් චීන හමුදාවට එරෙහිව ප්‍රසිද්ධියේ යෝජනා කිරීමයි. එහිදී ජෙනරාල් ඩග්ලස් මැක්ආතර්ව නෙරපා හැරීමට ජනාධිපති හැරී එස්. ටෲමන් කටයුතු කළේය.

ඔබාමාගේ ජාතික ආරක්ෂක කණ්ඩායමේ සාමාජිකයින් විවේචනය කරමින් ඔහු වටා සිටින පුද්ගලයින් නිර්නාමිකව උපුටා දැක්වීමෙන් පසු 2010 දී ජනාධිපති බැරැක් ඔබාමා ජෙනරාල් ස්ටැන්ලි මැක්ක්‍රිස්ටල්ව නෙරපා හැරීමේ මූලධර්මය රෝලින්ග් ස්ටෝන්ග් සඟරාව විසින් උපුටා දක්වා තිබේ.

පෙන්ටගනය තුල මේ වන විට සේවය කර තිබෙන 25 ස් දෙනෙකුගෙන් හත් දෙනෙක්ම හමුදා සේවයේ යෙදී නොසිටි අයයි. හමුදා සාමාජිකයෙක් ලෙස බදවා ගත පුදගලයෙකුද සේවය් කර තිබේ,

හමුදා සේවයෙන් පසු සිවිල් සමාජය පිළිබදව දැනුම ලබා නොගෙන සිවිල් වගකීම් දැරීමට ලබා දීම භයානක බව පෙන්නුම් කරන තවත් සිද්ධියක් පෙනෙන්නේ , ටෲමන් විසින් 1950 දී ජෙනරල් ජෝර්ජ් මාෂල්ව ආරක්ෂක ලේකම්වරයා ලෙස පත් කිරීමය. ඔහු කොරියානු යුද්ධය උග්‍රවීමත් සමඟ භාර ගැනීම සඳහා ඉතා ගෞරවනීය නායකයෙකු සොයමින් සිටියේය. මාෂල්ට එවකට අවශ්‍ය වූ පරිදි වසර 10 ක් හමුදාවෙන් ඉවත්ව නොසිටි නිසා විශේෂ නීතියක් සම්මත කිරීමට අවශ්‍ය විය.

පෙන්ටගනයේ ඉතිහාසය පවසන්නේ මාෂල්ගේ පත්වීම ඉක්මනින් අනුමත වූ නමුත්, සිවිල් වැසියෙකු ලෙස රැකියාවක් කරන හමුදා නායකයෙකු ගැන සමහර සෙනෙට් සභිකයින් විසින් ප්‍රශ්න මතු කළ බවයි.

අදත් බොහෝ හමුදා නායකයින් තම දේශපාලන මධ්‍යස්ථභාවය බැරෑරුම් ලෙස සලකයි. කනස්සල්ල වන්නේ ඔවුන් විවේචනය කරන අපේක්ෂකයා යම් දිනක ඔවුන්ගේ අණදෙන නිලධාරියා විය හැකි අතර ඔහුගේ නියෝග පිළිපැදිය යුතු බවයි. දේශපාලන අරමුණු පිළිබඳ ප්‍රශ්න මතු නොකර ඔවුන්ගේ හොඳම උපදෙස් ලබා දීමට නායකයින් මහජනතාව සහ පක්ෂවල නීති සම්පාදකයින් සමඟ ඔවුන්ගේ විශ්වසනීයත්වය පවත්වා ගත යුතුය.

නේවාසිකව තේරී පත් වූ ජෝ බයිඩන්, සිවිල් වැසියෙකු විසින් සේවය කරනු ලැබිය යුතු තනතුරක් වන ආරක්ෂක ලේකම් ධූරය සඳහා ඔහු තෝරා ගැනීම සඳහා මෑතකදී විශ්‍රාමික හමුදා ජෙනරාල් ලොයිඩ් ඔස්ටින් නම් කිරීම මගින් නිරීක්ෂකයින් මවිතයට පත් කර ඇත. ඔස්ටින්ට සෙනෙට් සභාව තහවුරු කිරීම පමණක් නොව ආරක්ෂක ලේකම්වරයා ලෙස සේවය කරන ඕනෑම හිටපු හමුදා නිලධාරියෙකු ක්‍රියාකාරී රාජකාරියෙන් අවම වශයෙන් වසර හතක්වත් සිටිය යුතුය යන අවශ්‍යතාවයෙන් ඉවත්වීමක් ද අවශ්‍ය බව Biden ගේ කණ්ඩායම සම්පූර්ණයෙන්ම වටහාගෙන ඇත. ඔස්ටින් වසර හතරකට පෙර විශ්‍රාම ගියේය.

මෑතකදී විශ්‍රාම ගිය ජ්‍යෙෂ්ඨ හමුදා නිලධාරියෙකු ආරක්‍ෂක ලේකම් තනතුරට පත් කිරීමට එරෙහි සම්මතය කෙතරම් ප්‍රබලද යත් එය ශක්තිමත් කරන නීත්‍යනුකූල අත්හැරීමක් තිබේ – සහ වසර 75කට ආසන්න කාලයක් තුළ නිදහස් කිරීම ලබා දී ඇත්තේ දෙවතාවක් පමණි. සිවිල් පාලනය යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ සිවිල් දේශපාලනඥයන්ට වඩා හමුදාව බලවත් හෝ ජනප්‍රිය වූ විට පවා-සහ හමුදාව විසින් නොකළ යුතු දෙයක් කිරීමට අණ කළ විට පවා (ඇණවුම් නීත්‍යානුකූල නම්) සිවිල් නායකයන්ගේ මඟ පෙන්වීමට යටත් හමුදාවක් සිටීමයි. ශක්තිමත් හමුදාවක් නොමැතිව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය නිදහස් රාජ්‍යයක් ලෙස නොනැසී පවතිනු ඇත. සිවිල් පාලනයකින් තොරව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් නිදහස් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් ලෙස නොනැසී පවතී. මිලිටරි ආයතනය මූල්‍යමය, දේශපාලනික හෝ බලහත්කාරයෙන් වඩාත් බලවත් වන තරමට සිවිල් පාලනය සහතික කිරීම වඩාත් වැදගත් වේ.

එසේ සිතීමේ ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන්, ආරක්‍ෂක ලේකම්වරයා “සිවිල් පාලනයේ දෛනික පුද්ගලාරෝපණය වීමට අදහස් කෙරේ. ජනාධිපතිවරයා හැරුණු විට, විධිමත් අණ දෙන දාමයේ සිටින එකම සිවිල් වැසියා ආරක්ෂක ලේකම්වරයාය. ආයතනික වශයෙන් බලගතු නිල ඇඳුම් ඇඳි සේවා සහ ඒකාබද්ධ කාර්ය මණ්ඩලය එදිනෙදා කටයුතු සමතුලිත කිරීමට ආරක්ෂක ලේකම් කාර්යාලයේ ශක්තිමත් සිවිල් කාර්ය මණ්ඩලයක සහාය ඇතිව ශක්තිමත් සිවිල් ආරක්ෂක ලේකම්වරයෙකු අවශ්‍ය බව ජාතියක් ලෙස ඇමෙරිකාව බොහෝ කලක සිට හඳුනාගෙන සිටි.

එවිට පැනනැගෙන අනෙත් කාරනාව වන්නේ,  විශ්‍රාම ගිය ඔස්ටින් සිවිල් වැසියෙක් නොවේද? යන්නයි. ඇත්තෙන්ම නැහැ. ඔහුගේ ප්‍රාථමික ජීවිත අත්දැකීම වන්නේ ජ්‍යෙෂ්ඨ හමුදා නිලධාරියෙකු ලෙසය, ඔහු හමුදා යුක්තියේ ඒකාකාර සංග්‍රහයට යටත්ව සිටින අතර බොහෝ මිනිසුන් සඳහා ඔහුගේ මුල් නම තවමත් ගෞරවනීය “ජනරාල්” වේ. ජ්‍යෙෂ්ඨ විශ්‍රාමික සහ ක්‍රියාකාරී රාජකාරියේ යෙදෙන සාමාන්‍ය නිලධාරීන් අතර මහජනතාව බොහෝ වෙනසක් දක්වන බව පැහැදිලි නැත. මහජන මනස තුළ, ඔවුන් සියල්ලන්ම “මිලිටරි” ලෙස සලකනු ලැබේ.

අප උදාහරණයක් ලෙස ගත් එක්ෂත් ජනපද කතාවේ අමිහිරි කරුණ මෙයයි: ඓතිහාසිකව, ආරක්ෂක ලේකම් තනතුරට විශ්‍රාමික තරු හතරේ ජෙනරාල්වරයෙකු හෝ අද්මිරාල්වරයෙකු පත් කිරීම දුර්වලකමේ සලකුණකි – පරිපාලනයේ සෙසු සිවිල් කණ්ඩායම කෙරෙහි විශ්වාසභංගයක් වැනි ඡන්දයකි. ට්‍රෲමන්ට, මාෂල් අවශ්‍ය වූයේ ඔහුගේ ජනාධිපති ධූරය ප්‍රශ්නයක පැටලී සිටි නිසාත්, ඔහුගේ කලින් සිටි සිවිල් ආරක්ෂක ලේකම්වරුන් දෙදෙනා දරුණු ලෙස අසාර්ථක වූ නිසාත්, ඔහුට වඩා ජනප්‍රිය වූ ප්‍රබල ජෙනරාල්වරයෙකු විසින්-ඇත්ත වශයෙන්ම, ඔහුගේ බලවත්ම කෙනෙකු වූ-ඇත්ත වශයෙන්ම, ඔහු විසින් මෙහෙයවන ලද කොරියාවේ පරාජිත යුද්ධයක සටන් කරමින් සිටි නිසා ය. ට්‍රම්ප්ට මැටිස් අවශ්‍ය වූයේ ඔහු ප්‍රධාන අණ දෙන නිලධාරියා වීමට පැහැදිලිවම සූදානම් නැති නිසා සහ ඔහුගේ කණ්ඩායමේ දුර්වල ජාතික ආරක්ෂක කුසලතා සංචිතයක් පමණක් සිටි බැවිනි.

ඒ අනුව ශ්‍රී ලංකාවට පත්වන නව ආරක්ෂක ලේඛම්වරයා පළමුව, සිවිල් පුරවැසියෙකු ලෙස ඔහුගේ භූමිකාව තේරුම් ගෙන ඇති බව පැහැදිලි කළ යුතුය. ඔහුට මෙය සංකේතාත්මක නමුත් අර්ථවත් ආකාරයෙන් කළ හැකි විය යුතුය.  එකක් නම් “සාමාන්‍ය” ලෙස නොව “ලේකම්” ලෙස හැඳින්වීමට අවධාරනය කිරීමයි. තවත් එකක් නම් ආචාරය ආපසු දීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීමයි. නිසි හමුදා සම්ප්‍රදායට අනුව සිවිල් වැසියන් ආචාර කරන්නේ නැත, නිල ඇඳුමින් සැරසුණු අය පමණක් ආචාර කරති. මෙම කුඩා ඉරියව් ප්‍රබල දේශපාලන පණිවිඩයක් ලබා දෙනු ඇත.

දෙවනුව, ඔස්ටින්ගේ කතාව ගෙන එයට හුරු වෙමින් නව ආරක්ෂක ලේඛම්වරයා ඔහුගේ ක්ෂණික උපදේශක කණ්ඩායම සඳහා සහ ලේකම් කාර්යාලයේ පත් කළ ප්‍රධාන ස්ථාන සඳහා බලවත් සිවිල් වැසියන් තෝරා ගත යුතු අතර ඔහුගේ සිවිල් ප්‍රතිපත්ති සම්පාදන කණ්ඩායම ලෙස හිටපු හමුදා මිතුරන් නොව ඔවුන් මත විශ්වාසය තැබිය යුතුය. මෙම පත් කරන ලද සිවිල් වැසියන් සැලසුම්, ප්‍රතිපත්ති සහ මෙහෙයුම් සම්බන්ධයෙන් නීත්‍යානුකූල සිවිල් අධීක්ෂණය ක්‍රියාත්මක කරන බව සේවා සහ ඒකාබද්ධ කාර්ය මණ්ඩලය පිළිගත යුතු බව ඔහු අවධාරනය කළ යුතුය. ඔහුගේ සිවිල් උපදේශකයින් ඔවුන්ගේම අධිකාරිය ඉක්මවා යාමට උත්සාහ නොකරන ලෙස අවධාරනය කිරීමෙන් සිවිල්-මිලිටරි සමතුලිතතාවය තවදුරටත් යථා තත්ත්වයට පත් කළ හැකි අතර ඒ වෙනුවට ඕනෑම විධිමත් නියෝගයක් සඳහා අණදීමේ දාමය ඉතා සූක්ෂම ලෙස නිරීක්ෂණය කළ යුතුය.

ඉහත කතා මාලාවට අනුව පෙනී යන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටක ආරක්ෂක ලේඛම්වරයා වීමට විශ්‍රාමික හමුදා නිලධාරියෙකු නුසුදුසු බවයි. එය නීතියක් ලෙස පැනවීමට කාලය පැමිණ තිබෙන බැව් ශ්‍රී ලංකාවේ මේ වන විට පවතින තත්වය හමුවේ පෙනී යයි.

ජනතාව විසින් ඉතාම ඉහලින් පත්කරගත් හිටපු හමුදා කර්නල්වරයෙකු වූ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ද රට පාලනය කිරීමට අපොහොසත්ව විය. වර්තමාන හමුදා බලධාරීන්ගේ නොහැකියාව නිසා ඔහුට රටින් පළා යාමට සිදු විය. ඔහු විසින් ලේඛ්ම්වරුන්, අධ්‍යක්ෂකවරුන්, සභාපතිවරුන් ලෙස පත්කරගත් විශ්‍රාමික සියලුම හමුදා නායකයන්ට එම සිවිල් ආයතන පාලනය කිරීමට නොහැකි විය. මේ සියලුම කතාවලින් පෙනී යන්නේ, බිදුණු රට ගොඩ නැගීමේ කර්තව්‍යයට දායක කරගැනීමට නම් ආරක්ෂක අමාත්‍යංශ ලේඛම් ලෙස සිවිල් පරිපාලන නිලධාරියෙකු පත්කළ යුතු බවයි. එසේම ආරක්ෂක අමාත්‍යංශයේද තිබෙන සියලුම වැදගත් තනතුරු සදහා සිවිල් පරිපාලන නිලධාරින් පත්කර ඒ යටතේ හමුදා නිලධාරින් පත්කර යුතු බවයි. කෙසේ නමුත් එම සිවිල් පරිපාලන නිලධාරියාට රටේ නීතිය ගැන  හොඳ දැනුමක් තිබිය යුතුමය.

ඒ කෙසේ වෙතත්  සිවිල් පාලනයට හොද විශ්‍රාමික හමුදා නිලදාරින්ද සිටී. ඔවුන් සෙවීම කළුනික වැනිය. බොහෝ දක්ෂ නිලධාරින් හමුදාවෙන් එලියට පැමිණ නිහඬව ජිවත් වෙති. එවැනි විශ්‍රාමික නිලධාරින් රටේ උන්නතියට ඉහලින්ම අවශ්‍ය ඇය වේ. හමුදාවේ භටයන්ට සහ නිලධාරීන්ට යුක්තිය ඉටුකරන්න බැරි විශ්‍රාමික හමුදා නායකයන්ට, මහජනතාව වෙනුවෙන් යුක්තිය ඉටුකිරීමට හැකි දැනුමක් කිසි සේත්ම තිබිය නොහැකිය.

ශ්‍රී ලංකාවේ නව ආරක්ෂක ලේඛම්වරයා ලෙස පත් කිරීමට යෝජිතව සිටින හිටපු යුද්ධ හමුධාධිපතිවරයෙකු වන ජනරාල් ජගත් ඩයස් මහතා පිළිබදවද සුභවාදීව සිතිය හැකිය. එසේම හිටපු පොලිස්පතිවරයෙකු වන එන කේ ඉලංගකෝන්, එයාර් මාෂල් කපිල ජයම්පති, එයාර් මාෂල් ඩොනල්ඩ් පෙරේරා, එයාර් වයිස් මාෂල් තුයියාකොන්තා, එයාර් වයිෂ් මාෂල් තිලකසිංහ , විශ්‍රාමික ජනරාල්වරුන් වන  එම්. පී පිරිස්, චන්න ගුණතිලක, බොනිෆස් පෙරේරා,  ජේ ආර් කුලතුංග, ඩි ඩී යු කේ හෙට්ටිආරච්චි, ඩී. එස්. එන්. සේනාදීර, එල්. එම්. මුදලිගේ, ඒ එල් ඩි එම් ගුණසේකර, ඩී ටී ගමගේ, එන් ආර් ලමාහේවාගේ, ඩී ජි එස් සෙනරත් යාපා, ඊ එස් ජයසිංහ, පී එම් එල් චන්ද්‍රසිරි, ජි එම් සී කේ බි ඒකනායක යන මහත්වරුන්ට නව ආරක්ෂක ලේඛම් තනතුර සිවිල් නිලධාරියෙකු සේ කටයුතු කිරීමට හැකියාවක් තිබෙන බවට  අප කරන ලද ගවේෂනයක්දී පැහැදිලි විය. කෙසේ නමුත් මීටත් වඩා හොද නිලධාරීන් සිටිය හැකි නමුත් අපට සොයාගත හැකි වුයේ මෙම කණ්ඩායම පමණි. එසේම ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවේ විශ්‍රාමික නිලධාරීන් ගැන සෙවීමට අප දැඩි උත්සාහයක් ගත්තත් එය ව්‍යර්තව ගියේය. නාවුක හමුදාවේද එවැනි නිලධාරින් ඕනා තරම් සිටිය හැකිය.

කෙසේ වුවත් අප මෙම තොරතුරු සඳහන් කර තිබෙන්නේ විශ්‍රාම ගන්නා විට ජේෂ්ඨතම තත්වයේ සිටි නිලධාරින් පමණි. තනතුරුන් පහල, විශ්‍රාම ගිය ත්‍රිවිධ හමුදාවේ මෙම තනතුරට සුදුසු නිලධාරින් සොයන්නේ නම් ඕනා තරම් සෙවිය හැකිය. එසේම අපට සොයාගැනීමට නොහැකි වූ තවත් විශ්‍රාමික ජේෂ්ඨ හමුදා නිලධාරීන් ඕනා තරම් සිටිය හැකිය.

ඒ අනුව අපගේ මෙම ලිපියේ පරමාර්තය වුයේ විශ්‍රාමික හමුදා නිලධාරියෙක් ආරක්ෂක අමාත්‍යංශ ලේඛම් ලෙස පත් කරන්නේ නම් ඔහු කෙසේ විය යුතුද යන්න පෙන්වා දීම පමණි. ඒ හැර මෙම ලිපියේ අප නම් කර සිටින පුද්ගලයන් මෙම ආරක්ෂක අමාත්‍යංශ ලේඛම් තනතුරට පත්කරන ලෙස කරන ඉල්ලීමක් හෝ බලපෑමක් මේ මගින් නොකෙරේ. අප ඉන් අදහස් කරනුයේ ආරක්ෂක අමාත්‍යංශ ලේඛම්වරයා ප්‍රජාතන්තරවාදයට ගරු කරනා, ඒ අනුව කටයුතු කල යුතු පුද්ගලයෙකු බවයි. වර්තමානය ට ගැලැපෙන්නේම හමුදාවේ සේවය නොකල පුද්ගලයෙකු ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේඛම්වරයා ලෙස පත්කිරීමයි.

හමුදාවේ සිටියදීත්, ඉන් විශ්‍රාම ගිය පසුවත් අප සෙවිය යුතු සබැ නායකයන් පිළිබදව වීඩියෝවක් පහතින්